Πάρε-Δώσε

Ένα ακόμα καρναβάλι της Eurovision έλαβε τέλος. Μαζί μ’ αυτό, ευτυχώς για μας, κόπηκε μαχαίρι και ο «εθνικός» παροξυσμός, που καλλιεργήθηκε κατά κύριον λόγο από εκπροσώπους του τρίτου φύλου και κάτι «πρωινατζούδες» και «μεσημεριανούδες» που κλήθηκαν να υποδυθούν και τον ρόλο του αμερόληπτου και αντικειμενικού «δημοσιογράφου» (και δυστυχώς αυτός ο παραλογισμός επεκτάθηκε και στο διαδίκτυο).

Ευτυχώς φάγαμε μαύρο (ούτε καν από τα τρία το μακρύτερο) και ήρθαμε στα σύγκαλά μας (ήρθαμε όμως;). Καλό παιδί ο Sakis, συμπαθέστατο, με θετική ενέργεια, αλλά όχι και εθνικός ήρωας χάριν ενός σαχλοπόπ της σειράς (στην προσωπική του δισκογραφία έχει και καλύτερα τραγούδια), που με το στανιό κάποιοι προσπάθησαν να προβάλλουν ως το «άσμα ασμάτων» και μιας χορογραφίας τύπου «κουνάω τα χεράκια και χοροπηδάω σαν κατσικάκι».

Αυτή η έπαρση, που στην τελική μας ζάλισε τον έρωτα, έκανε αρκετούς να επιθυμούν την ήττα ως λύτρωση απ’ αυτή την ακατάσχετη «γιουροβισιονολογία», που σίγουρα θα χτυπούσε κόκκινο σε ενδεχόμενη νίκη.

Ευχαριστούμε σύντροφοι της Eurovision για τις ντομάτες :ntomates: που ξοδέψατε για χάρη μας, αν κι αυτές πρέπει να τις φάνε αυτοί που ξοδεύουν άφθονο κρατικό χρήμα για τέτοιες μπούρδες.

Με τις υγείες μας…