Ο εν καλή πίστει απατημένος θρήσκος (Ανδρέας Λασκαράτος)

08/01/2010 | 541 εμφανίσεις | Σχολιασμός

Η απάτη δεν είναι διόλου δυσάρεστη. Δυσάρεστο είναι το ξεσκέπασμά της.

Ιδέτε τον θρήσκον· με πόσην ευχαρίστηση κάνει κάποια του θρησκευτικά έθιμα, που τα νομίζει θρησκείαν, και πιστεύει πως θα τόνε σώσουνε· η σαρακοστή του, το πάσχα του, τα τετραδοπαράσκευά του, τ’ αρτσιβούρτσια του, τα ξεμολοήματα και μεταλαβήματα, οι γονατοκκλησιές και οι σταύρωσες, οι χαιρετισμοί και τα δώδεκα Ευαγγέλια, τα οληνύχτια, οι θρόνοι… τον γεμίζουν ελπίδες και τον ευτυχίζουνε.

Η εκκλησία του! το δεύτερό του εκείνο πατρογονικό οίκημα! Όπου πηγαίνει και βρίσκει εκεί συναγμένους τους συναδέλφους του!… τους ομόπιστούς του!… Πόση αγαλλίαση δι’ αυτόν να στοχάζεται πως όλοι εκείνοι σαν τόσα αντίτυπα ιδικά του!.. Η ψυχή του πολλαπλασιάζεται εις τις ψυχές τους. Οι πεποίθησές του στερεώνονται στις ιδικές τους πεποιθήσεις. Μια έκχυση αμοιβαιότητας τον αδελφοποιτώνει με όλα εκείνα τα όντα, με τα οποία, ρηθήτω εν παρόδω, δεν έχει άλλη συμπαθειακήν σχέσην από εκείνη της ομοιολατρείας. Του θρήσκου τούτου βγάλ’ του τον καταρράκτη της απάτης από τα μάτια και από ευτυχής όπου ήτο, τον έκαμες δυστυχή, τον εχαντάκωσες.

Βέβαια. Αν μέσα σ’ όλην εκείνην την θρησκευτικήν του αγαλλίασιν επαρουσιάζετο η θεότης και του έλεγε ότι ο συνεταιρισμός του εκείνος και τα σταυροκοπήματα και οι θρησκευτικές του εθιμοταξίες, δεν έχουν καμίαν αξίαν· ότι η θρησκεία που ο Θεός επιθυμεί είναι άλλο πράμμα· ότι άντιτα όλων εκείνων των ανουσίων θρησκευτικών τυπικών και εθίμων αδιαφόρων δια Αυτόν, Αυτός ήθελε προτιμήσει την καλυτέρεψιν ηθικήν και υλική του εθίμονος, την πρόοδον και μόρφωσιν του πλάσματός του υφ’ όλας τας απόψεις· και του έδειχνε ότι βασιζόμενος εις τα τυπικά εκείνα ανούσια, απατάται…, η απελπισία ήθελ’ είναι δι’ αυτόν θανατηφόρα. Αλλά η θεότης δεν φθονεί του θρήσκου την ευτυχίαν και τον αφήνει να θέλγεται στα παιδιάστικά του.

Έτσι ο απατημένος εκείνος κάνει το σταυρό του και βάνει όλην του την ελπίδα σ’ εκείνο το μασωνικό σημείο. Βλέπει στο αντίδωρο που του δίνει ο παπάς μίαν σφραγίδα, ένα εισητήριον δια την ουράνιαν μακαριότητα. Τα βλέμματα τα ίδια των αγίων εικόνων τον ενθαρρύνουν δια τα περαιτέρω· και βγαίνει από την εκκλησιά του με δίπλωμα πρώτης τάξεως δια τον παράδεισο!…

Ευτυχισμένο συ, παραδεισιακό πλάσμα! Εμπρός εις την ευτυχίαν σου, η νοημοσύνη μου κλονίζεται· και κοντεύω να πω κ εγώ «Μακάριοι οι φτωχοί τω πνεύματι» και να ζηλέψω τη θέση σου. Το μόνο ξεσκέπασμα της απάτης σου ήθελε σού είναι πικρό, αλλά συ δεν θέλει λάβεις ποτέ τούτην την πικρίαν.

«Ιδού ο άνθρωπος» (Ανδρέας Λασκαράτος)

Σχετικά θέματα:

Επιστολή προς ένα χριστιανικό έθνος (Σαμ Χάρις)

Το πρόβλημα με το Ισλάμ (Σαμ Χάρις)

Κάνει η θρησκεία τον άνθρωπο καλύτερο; (Κρίστοφερ Χίτσενς)

Η Λογική στην εξορία (Σαμ Χάρις)

Η θρησκεία μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία (Κρίστοφερ Χίτσενς)

Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων

Πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπ' όψιν ότι:

Δεν επιτρέπονται τα Greeklish (Ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες).
Το σχόλιό σας θα πρέπει να είναι σχετικό με το θέμα.
Δεν επιτρέπονται οι προσωπικοί προσβλητικοί χαρακτηρισμοί.
Χρήση πολλαπλών λογαριασμών και ψευδώνυμων, που έχουν ως σκοπό να οδηγήσουν στην παραπλάνηση των συνομιλητών, δεν είναι κάτι το αποδεκτό.
Σχολιασμός με συνεχή παράθεση έτοιμων μεγάλων κειμένων («σεντόνια») άλλων ιστοσελίδων και καταιγισμό εξωτερικών συνδέσμων, δεν βοηθά στην ομαλή εξέλιξη της συζήτησης.

Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής, ή τροποποίησης σχολίων, που αντιβαίνουν στο περιεχόμενό τους, χωρίς καμμία άλλη προειδοποίηση και χωρίς καμμία υποχρέωση παροχής περαιτέρω εξήγησης ή διευκρίνισης. Επιπλέον, η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα αποκλεισμού από τις συζητήσεις, των σχολιαστών που υποτροπιάζουν.

Συνιστάται ιδιαίτερα, να σχολιάζετε αφού προηγουμένως έχετε συνδεθεί μέσω κάποιας από τις διαθέσιμες υπηρεσίες (Disqus [προτείνεται], Facebook, Twitter, Google). Έτσι, θα έχετε καλύτερο έλεγχο επί των σχολίων σας.