Κραυγή αγωνίας

Αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην ελληνική κοινωνία είναι πράγματα πρωτόγνωρα. Κάθε μέρα που περνά βιώνουμε ή μαθαίνουμε μια νέα πικρή πραγματικότητα. Η παιδεία, η πολιτική, η οικονομία, όλα σε παρακμή.

Τα δύο πρώτα βέβαια δεν είναι καινούργια, τώρα και χρόνια, πολλοί ήταν αυτοί που το φώναζαν. Η φωνή τους βέβαια ήταν “φωνή βοώντος…”. Δυστυχώς οι αξίες του Νεοέλληνα έχουν συρρικνωθεί στο περιεχόμενο του πορτοφολιού του. Όσο αυτό ήταν γεμάτο, όλα ήταν μια χαρά. Τα άλλα ήταν λεπτομέρειες που απασχολούσαν τους συνταξιούχους στα καφενεία. Τώρα όμως που η οικονομική κρίση κτύπησε τη πόρτα μας έχει επέλθει πανικός. Τώρα βγήκαν όλα τα προβλήματα μπροστά μας. Δεν προλαβαίνουμε τις “σφαλιάρες”, έχουμε κυριολεκτικά ζαλιστεί. Οι αντιδράσεις μας είναι αντιδράσεις πανικού, μοιάζει σαν να μας κτύπησε σεισμός πολλών Ρίχτερ.

Το ερώτημα που μπαίνει είναι, τι κάνουμε; Ποιός θα μας πει την αλήθεια, γιατί μας συμβαίνουν όλα αυτά;

Ακούμε για παγκόσμια κρίση, για πρόσθετη ελληνική κρίση, ότι κλέψανε, ότι όλοι μαζί τα φάγαμε, ότι δεν παράγουμε και μόνο καταναλώνουμε.
Ακούμε ακόμη ότι όλα είναι παιχνίδια, του κεφαλαίου, των τραπεζιτών. Ακούμε ότι φανταστείς.

Έλεος! Μια αλήθεια δεν υπάρχει; Κάποιος να ξεκαθαρίσει το τοπίο, να μας δείξει ένα μπούσουλα. Γιατί πραγματικά έχουμε χάσει το μπούσουλα…

ΖΑΡΙΑΝΟΣ