Πάρε-Δώσε

Μ’ αυτά όλα αυτά τα «λαβράκια» που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και τα οποία αναδεικνύουν (βεβαίως) τον ρατσισμό των Ελλήνων, σκέφτομαι, πλάκα πλάκα, να δημιουργήσω μια νέα κατηγορία θεμάτων με τίτλο «(Αντι)ρατσιστικές ιστορίες».
Ήδη έχουν δημοσιευτεί εδώ 2 «πραγματικά γεγονότα», τα οποία, αν μη τι άλλο, μας κάνουν να εμπεδώσουμε τον ρατσισμό που κρύβουμε μέσα μας σαν Έλληνες. Δυο-τρία ακόμη τέτοια «συγκλονιστικά» περιστατικά να πετύχω, ε…δε θέλει και πολύ.
Η πρώτη, η οποία έχει γίνει κι ανέκδοτο, αφορούσε τον μαύρο επιβάτη λεωφορείου, που…τρώει το εισιτήριο της ρατσίστριας συνεπιβάτιδάς του.
Η δεύτερη, αφορούσε την θλιβερή εμπειρία μιας «ομογενούς» από την…Αλβανία.

Ένα άλλο «ρατσιστικό περιστατικό», ψάρεψα πρόσφατα, στην ιστοσελίδα του Ελεύθερου Τύπου.
Το «πραγματικό» αυτό περιστατικό, με τίτλο «Δεν φταίει πάντα ο Αλβανός», δημοσιεύει ένας αναγνώστης της εφημερίδας, ο οποίος δηλώνει «αυτόπτης μάρτυρας»:

Έτυχε να είμαι αυτόπτης μάρτυρας σε ένα απίστευτο πραγματικά περιστατικό.
Ήταν μεσημέρι σε λεωφορείο που κατευθυνόταν προς Κηφισιά από κέντρο. Ξαφνικά ένας παππούς άρχισε να φωνάζει ότι του έκλεψαν το πορτοφόλι. Το αποτέλεσμα ήταν να κλειδώσουν οι πόρτες και να περιμένουμε την αστυνομία χωρίς να μπορούμε να φύγουμε.
Τελικά η αστυνομία κατέφτασε και το πρώτο που ρώτησε ήταν: Ποιος είναι αλλοδαπός;
Ούτε καν που καθόταν το θύμα!!!!
Κατευθείαν: ποιος είναι αλλοδαπός.
Ένας δύσμοιρος σήκωσε το χέρι του!!!
Είχε επίσης την ατυχία να κάθεται σχετικά κοντά στο θύμα. Με απίστευτα άσχημο τρόπο οι αστυνομικοί τον ανάγκασαν να τους ακολουθήσει. Τον έβριζαν παρά το γεγονός ότι στο λεωφορείο υπήρχαν και μικρά παιδιά!

Το λεωφορείο ξεκίνησε και στην επόμενη στάση ένας ΕΛΛΗΝΑΣ που καθόταν δίπλα στο θύμα άρχισε να τρέχει προς την έξοδο. Όλοι καταλάβαμε.

Αμέσως μετά μία κυρία δίπλα μου μονολόγησε: Τον είδα εγώ ότι ήταν αυτός αλλά δεν πειράζει. Ας καθαρίζει ο κόσμος από τους ξένους!!!

Δεν ξέρω ποιο ήταν το χειρότερο: Αυτό που είπε ή το γεγονός ότι εγώ δεν αντέδρασα καθόλου και απλά έσκυψα το κεφάλι!!!!!!!

Σχόλια-παρατηρήσεις:
Δεν μπορώ να μην σχολιάσω το γεγονός, ότι όλα αυτά τα ρατσιστικά επεισόδεια, λαμβάνουν χώρα πάντα…μέσα σ’ ένα όχημα! Να έχει κάποια συμβολική σημασία, που δεν μπορώ να διακρίνω ίσως; Ποιος ξέρει…

Το «περιστατικό» αυτό είναι τόσο…αληθοφανές, που ο υπεύθυνος της συγκεκριμένης στήλης του Ελεύθερου Τύπου, το βρίσκει, καθώς φαίνεται, πολύ…πειστικό και…λογικό, έτσι ώστε να εγκρίνει την δημοσίευσή του!
Ηθικό δίδαγμα: Στείλτε ότι μπαρούφα θέλετε στην συγκεκριμένη στήλη της εφημερίδας και θα δημοσιευθεί πάραυτα. Αρκεί βεβαίως, να καταδεικνύει τον ελληνικό ρατσιμό. Συνίσταται δε, τον ΕΛΛΗΝΑ ρατσιστή ή κλέφτη, να τον γράφετε με κεφαλαία (όπως ο συγκεκριμένος «αυτόπτης μάρτυρας»), για να δώσετε έμφαση.

«Τελικά η αστυνομία κατέφτασε και το πρώτο που ρώτησε ήταν: Ποιος είναι αλλοδαπός;». Μόνο αυτό να διαβάσει κανείς, αρχίζει και καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Το παράδοξο δεν είναι ότι η αστυνομία θεωρεί του αλλοδαπούς πιθανούς δράστες τέτοιων περιστατικών, μιας και στις κλοπές σε λεωφορεία κατέχουν τα πρωτεία. Το παράδοξο είναι, ότι η αστυνομία, σύμφωνα μ’ αυτά που εξιστορεί ο «αυτόπτης» μάρτυρας, δεν έκανε τα αυτονόητα. Δηλαδή να ελέγξει ποιοι κάθονταν κοντά στον ηλικιωμένο κι αν κριθεί αναγκαίο, να προχωρήσει σε σωματικό έλεγχο, ακόμη κι όλων των επιβατών (και των αλλοδαπών φυσικά) μέχρι να βρεθούν τα χρήματα.
Τι μας λέει όμως με λίγα λόγια ο «αυτόπτης μάρτυρας»; Ότι η αστυνομία μπήκε «καυλωμένη» στο λεωφορείο, έχοντας ήδη βρει τον ένοχο (ο «αυτόπτης μάρτυρας» μάλιστα φροντίζει να μας «ενημερώσει» και για την εθνική του καταγωγή).
Κι αν δεν υπήρχε αλλοδαπός στο λεωφορείο, τότε τι αγαπητέ «αυτόπτη μάρτυρα»; Τι θα κάναμε χωρίς βαρβάρους;

Πάμε στην κυρία τώρα, που «είδε» τον κλέφτη. Τι μας λέει τώρα ο «αυτόπτης μάρτυρας»; Ότι η κυρία που «είδε» την κλοπή, δεν ενημέρωσε τον ηλικιωμένο, λες και ήξερε ότι θα έρθει η αστυνομία και θα συλλάβει κατευθείαν τον αλλοδαπό, που «δεν τον πάει» επειδή είναι αλλοδαπός. Απολύτως λογικό κι αυτό…

Και κλείνουμε με τον υποτιθέμενο ΕΛΛΗΝΑ (sic) κλέφτη. Τι μας λέει ο «αυτόπτης μάρτυρας»; Ότι ο «κλέφτης», αφού πλέον διέφυγε τον κίνδυνο της σύλληψης (είχε φύγει η στυνομία), πανικοβάλλεται ακριβώς την ώρα που πρόκειται να κατέβει απ’ το λεωφορείο. Με λίγα λόγια, προδίδεται μόνος του, όταν πια έχει «σιγουρέψει» την κλοπή του.

Αγαπητέ «αυτόπτη μάρτυρα», θεωρώντας ότι η «ιστορία» σας έχει έστω κι έναν κόκκο αληθείας, θα περιοριστώ να πω το εξής: Ο «κλέφτης» δεν ξέρω αν είναι ΕΛΛΗΝΑΣ (sic), αλλά σύμφωνα μ’ αυτά που εξιστορείτε, ΜΑΛΑΚΑΣ είναι σίγουρα.
ΟΠΩΣ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ, ΟΤΙ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΤΕ ΣΕ ΜΑΛΑΚΕΣ, ΚΑΘΩΣ ΤΕΤΟΙΕΣ «ΙΣΤΟΡΙΕΣ», ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΜΑΛΑΚΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΙΣΤΕΥΤΕΣ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ!

Σχετικά θέματα:

Γιατρέ μου είμαι καλά; [1]

Όταν βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος – Μια επίκαιρη ιστορία του Νασρεντίν Χότζα

Η γενιά της Ταυτότητας (περί ρατσισμού)

Περί Φασισμού (Βίλχελμ Ράιχ)

Ο αιώνιος Εβραίος