Ένα σύντομο σχόλιο για την επίθεση των Ισραηλινών κατά του διεθνούς «Στόλου της Ελευθερίας»

Τα γεγονότα με την επίθεση ων Ισραηλινών στον διεθνή στολίσκο που μετέφερε εφόδια στη Γάζα, με αποτέλεσμα μερικούς νεκρούς και τραυματίες, είναι γνωστά.

Όλος ο κόσμος κάνει λόγο για διεθνή κατακραυγή -κι όχι άδικα φυσικά- καθώς οι Ισραηλινοί γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια, το διεθνές δίκαιο, συνθήκες κ.τ.λ.

Προς αποφυγήν κάθε παρεξηγήσεως, η φονική ενέργεια των Ισραηλινών είναι καταδικαστέα από κάθε άποψη (όπως και η εν γένει στάση τους στο Παλαιστινιακό Ζήτημα), αν και την τακτική του «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση», από άλλους την διδάχτηκαν. Από την άλλη όμως, ως κάτοικος μιας χώρας που δέχεται το ένα χαστούκι πίσω από το άλλο· που δουλικά κάνει τεμενάδες στην γείτονα Τουρκία· που έχει αναγάγει την υποχωρητικότητα και την εθνική απαξίωση σε ύπατο αξίωμα, δεν μπορώ να μην κάνω την μοιραία σύγκριση και να πω: Μπράβο στους Ισραηλινούς -κι ας μην τους «πάω» καθόλου για πολλούς και διάφορους λόγους-, γιατί ότι λένε το εννοούν. Γιατί δεν «μασάνε». Γιατί δεν παίζουν με την εθνική τους κυριαρχία. Γιατί δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Γιατί έχουν δείξει, τουλάχιστον στους Τούρκους, πως τα νεοθωμανικά σχέδιά τους δεν περνάνε σ’ αυτούς. Μπράβο τους, γιατί έχουν «κάκαλα», αρχίδια, πως το λένε…