Περί ισλαμικής και…χριστιανικής μαντίλας

Καθώς, πολλές είναι οι φωνές ενάντια στην ισλαμική μαντίλα (κάθε μορφής) -και δικαίως-, καλό θα ήταν να θυμίσουμε στους διάφορους χριστιανοταλιμπάν, που επικαλούνται την προσβλητική, για την γυναίκα, αυτή παράδοση (ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε την), για να τονίσουν την αντίθεση ανάμεσα στον σκοταδιστικό Ισλαμισμό και τον «φιλελεύθερο» Χριστιανισμό, πως η μαντίλα δεν είναι αποκλειστικό γνώρισμα των μουσουλμάνων γυναικών, αλλά και τών χριστιανών και δη τών Ελληνίδων.

Μήπως μπορεί να φανταστεί κάποιος, την γραφική -με την καλή έννοια- Ελληνίδα γιαγιά τής επαρχίας, χωρίς την μαντίλα της;

Μόνο κάποιος που δεν έχει βγει καθόλου από την Αθήνα, δεν θα έχει δει, ακόμη και σήμερα, αρκετές γυναίκες στα χωριά να φορούν μαντίλες (κι όχι μόνο στο χωράφι για να προστατευθούν από τον ήλιο). Προσωπικά, ακόμη θυμάμαι τις γυναίκες -και ιδίως τις γιαγιάδες- στο χωριό όπου μεγάλωσα, όχι μόνο να φορούν μαντίλα (αυστηρώς μαύρη αν ήταν χήρες), αλλά και να τις δένουν γύρω από το πρόσωπό τους, σχεδόν όπως και οι μουσουλμάνες, αφήνοντας ακάλυπτα μόνο τα μάτια, την μύτη. Και δεν μιλάμε για κάποιο μακρινό παρελθόν, αλλά για κάμποσα χρόνια πριν. Βεβαίως, στις μέρες μας, όλο και πιο λίγες γυναίκες βάζουν την μαντίλα στο κεφάλι τους κι αυτές συνήθως είναι οι γριές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μέχρι τώρα, δεν υποχρέωναν τον εαυτό τους να φέρει αυτό το κάλυμμα, όχι τόσο για θρησκευτικούς λόγους, όσο για κοινωνικούς (προφανώς για λόγους σεμνότητας).

Δεν χρειάζεται όμως να έχει κάποιος πλούσια φαντασία, για να κατανοήσει πως και σ’ αυτήν την περίπτωση πρόκειται για ένα θρησκευτικό κατάλοιπο (δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε την θέση τού Χριστιανισμού για την γυναίκα και τις μισογυνικές απόψεις τών «πατέρων»).

Αλλά ας μην πάμε μακριά…

Θα μπορούσε κάποιος ευσεβής χριστιανός να μάς πει, σε τι διαφέρει -τουλάχιστον οπτικά- μια μουσουλμάνα με μαντίλα από μια καλόγρια;