Νίκος Δήμου: Ο μεγάλος «αντιστασιακός»

– «Δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν δικτάτορες χωρίς την επιθυμία ή έστω την ανοχή ενός μεγάλου μέρους του λαού. Αν όλοι ήταν 100% αντίθετοι, κανένα τανκ δεν θα μπορούσε να επιβάλει μία χούντα».
– «Αν όλοι αυτοί που κάνουν αντίσταση στην απαγόρευση του τσιγάρου έκαναν αντίσταση στην δικτατορία, θα είχε πέσει από την πρώτη εβδομάδα»
Νίκος Δήμου

Ας δούμε τώρα και την «αντιστασιακή» δράση τού κυρίου Νίκου Δήμου…

Πηγή φωτογραφίας: Χάρρυ Κλυνν

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, περί τυχόν συνωνυμίας, διαβάζουμε από το βιογραφικό τού Νίκου Δήμου: «Το 1962 ξεκίνησε να εργάζεται στο χώρο της διαφήμισης και, το 1965, ίδρυσε δική του διαφημιστική εταιρία. Εκτός από επαγγελματικές εμπορικές διαφημίσεις, η εταιρία συμμετείχε σε κοινωφελείς πρωτοβουλίες (π.χ. το σήμα “Δεν ξεχνώ” για την Κύπρο). Από το 1983, ο Ν. Δήμου ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή».

Βεβαίως, ο διορισμός του από το δικτατορικό καθεστώς (ΦΕΚ 6498/1970), είναι «ανάξιος» λόγου να αναφερθεί στο, κατά τ’ άλλα, πλούσιο βιογραφικό του. Για την ιστορία πάντως, ας αναφερθεί, πως το κεντρικό σύνθημα τής διαφημιστικής εκστρατείας που ανέλαβε ο Νίκος Δήμου, ήταν: «Σκέψου πριν αγοράσεις»…

Επίλογος, με ένα «νόστιμο» κείμενο τού Νίκου Δήμου («Το τέλος της δικτατορίας»)…

Η δηλητηριώδης ειρωνεία της ιστορίας: Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κατέλυσε την ελληνική δημοκρατία. Με την πράξη του αυτή χάρισε στους Έλληνες ακοίμητη δημοκρατική συνείδηση. Θα περάσει μάλλον στην ιστορία σαν άσημος δικτάτωρ. Δεν άφησε πίσω του έργο -αλλά, ευτυχώς, ούτε μεγάλες θηριωδίες. […] Ωστόσο σε αυτόν τον μάλλον ασήμαντο άνθρωπο οι Έλληνες οφείλουν κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Κάτι που τους έδωσε άθελά του και χωρίς ποτέ να το καταλάβει. Την δημοκρατική ευαισθησία και συνείδηση. Η Χούντα μας δίδαξε ότι η δημοκρατία θέλει μαχητική και διαρκή επαγρύπνηση. Αυτό οι περισσότεροι το συνειδητοποίησαν ΜΕΤΑ την Μεταπολίτευση. Τότε ήταν που η Ελλάδα (στην μόνιμη υπερβολή της) απέκτησε εννέα εκατομμύρια αντιστασιακούς. Τα πλήθη που χειροκροτούσαν τους δικτάτορες, για να απαλύνουν τις ενοχές τους, μυθοποίησαν την Αντίσταση και το Πολυτεχνείο. Η πικρή αλήθεια είναι ότι τα πέντε πρώτα χρόνια της δικτατορίας οι πραγματικοί αντιστασιακοί αριθμούσαν μερικές εκατοντάδες -κι ότι δεν υπήρξε αυθόρμητη μαζική αντίδραση…