Πάρε-Δώσε

Είναι γνωστό ότι σήμερα κάποιος γίνεται χριστιανός μόνο με τον προσηλυτισμό. Οι περιπτώσεις να επιλεγεί συνειδητά η θρησκεία αυτή από κάποιον, είναι ελάχιστη και φυσικά αν συμβεί, θα γίνει σε αντικατάσταση μιας άλλης παρόμοιας συνήθως θεϊστικής πίστης. Ο κάθε ένας ανάλογα με την χώρα που γεννιέται και την σέχτα του κοινωνικού περίγυρού του, ακολουθεί και την αντίστοιχη θρησκεία.

Στην Ελλάδα όλοι σχεδόν, από μικροί βαπτιστήκαμε χωρίς να ερωτηθούμε. Μας πήγαιναν στην εκκλησία και μας υποχρέωναν να φιλάμε το χέρι του παπά· κάποιοι πήγαν και σε κατηχητικά επίσης μικροί, χωρίς να υπάρχει κάποια κριτική ή λογική και φυσικά όλοι διδαχθήκαμε θρησκευτική κατήχηση στα σχολεία σαν κάτι δεδομένο και το μόνο αληθές. Έτσι σταδιακά, εξ απαλών ονύχων, μυηθήκαμε στην θρησκεία και αποφασίσαμε ότι την πιστεύουμε. Αυτή την δεδομένη κατάσταση λίγοι έχουν καταφέρει να ανατρέψουν και σε σαφώς μεγαλύτερη ηλικία με προσωπική απόφαση και πολύ έρευνα.

Είναι προφανές λοιπόν ότι πρώτα έρχεται ο προσηλυτισμός, ακολουθεί η πίστη σε κάτι για το οποίο δεν υπάρχει αντίρρηση, αφού δομείται στην βρεφική ηλικία που δεν υπάρχει λογική τοποθέτηση, και αφού κάποιος δεχθεί ότι πιστεύει, μεγαλώνοντας, κάθε πιθανό βίωμα που έχει μεταφράζεται μέσα από την λογική αυτή και έτσι ο πιστός νομίζει ότι επιβεβαιώνεται η πίστη του. Σε όλη αυτή την διαδικασία, ο νους, η λογική, έχει σταδιακά χάσει την ικανότητα επέμβασης με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας διχασμός της προσωπικότητας, αφού η νόηση δεν παύει να δουλεύει σε άλλα θέματα ακόμα και παρόμοιας υφής ή σχετικών αποτελεσμάτων.

Αν ρωτήσετε κάποιον χριστιανό να σας δώσει με λίγα λόγια τι ακριβώς πιστεύει, θα διαπιστώσετε ότι εκτός από λίγους διαβασμένους, οι περισσότεροι δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν τα βασικά πιστεύω τους. Θα πουν κάτι απλό όπως την ιστορία της έλευσης του Χριστού, τα θαύματα, και την Ανάσταση που έγινε για να μας σώσει, δεν μπορούν όμως να συνοψίσουν την χριστιανική θρησκεία σε κάτι που μπορεί να αποτυπωθεί συνολικά απλά και καθαρά. Τούτο συμβαίνει γιατί η Εκκλησία έχει πολλά πρόσωπα που αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα και τις θεωρήσεις για το οτιδήποτε, γιατί τα βασικά της πιστεύω, δεν τα λέει πολύ καθαρά, τα κρύβει και τα εμφανίζει έμμεσα σαν απλές πληροφορίες που θα έπρεπε κάποιος να γνωρίζει ήδη, από την άλλη δεν υπάρχει κάποιο σχετικό εγχειρίδιο ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Σε αυτό έχει βοηθήσει και η απαράδεκτη θρησκευτική κατήχησή μας όπως αναφέρθηκε. Αν τελικά κάποιος στριμωχτεί θα σας πει το «Σύμβολο της Πίστεως», θεωρώντας αυτό το πιο συνοπτικό κείμενο που περιέχει όλη την χριστιανική πίστη.

Για τον λόγο αυτό θα κάνουμε μια ανάλυση στο «Σύμβολο της Πίστεως» με κριτήριο την λογική και ορθολογική προσέγγιση που είναι σε πλήρη αντίθεση με την προσέγγιση της πίστης. Παρ’ όλα αυτά θα συνιστούσα να δείτε μια σχετική χριστιανική ανάλυσή του, όπως για παράδειγμα αυτή που βρήκα πρώτη στο ψάξιμο στο διαδίκτυο, από την σελίδα της «Ι.Μ.» Σύρου, γραμμένη από τον θεολόγο καθηγητή Μιχαήλ Χούλη που περιλαμβάνει και την ιστορία του, με την οποία δεν θα ασχοληθώ. Αφού το διαβάσετε, ελάτε να δούμε πως ένας μη χριστιανός μπορεί να δει και να σχολιάσει το κείμενο αυτό που υποτίθεται ότι συμπυκνώνει όλη την χριστιανική ή την ορθόδοξη χριστιανική πίστη με βάση την επιστήμη και την λογική …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Μελέτη του Εργαστηρίου Ψυχολογίας της Leuven του Βελγίου (Psychological Laboratory of Leuven [Belgium]): «Jesus of Nazareth: his personality». Αυτή η μελέτη δημοσιεύτηκε στα Ολλανδικά με τίτλο: Jezus de Messias. Was het christendom een vergissing ? Antwerpen, EPO, and as: Toen God sliep schreef de mens de Bijbel. De bijbel belicht door een psycholoog. Antwerpen, Facet.

Πάντως παραμένει πρωτότυπη και πολύ ενδιαφέρουσα και εξηγεί πολλά πράγματα. Αλλά και πολλά επί μέρους σημεία της να κρατήσομε αξίζει τον κόπο (νηπιακή ηλικία, θαύματα, Αποκάλυψις, περί αποκαλυπτικής φιλολογίας, κλπ.).

Ακόμα εμφαίνει τι υπέρμετρο ρόλο έπαιξε στον Χριστιανικό μύθο και ανάπτυξη του το Βιβλίο του Ενώχ που κυκλοφόρησε σε τρεις ή τέσσερις παραλλαγές (Αιθιοπικός, Ιουδαϊκός, Ασσυριακός, κλπ.) από το 100 π. Χ.. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς γιατί στον Χριστιανισμό απαγόρευσαν προχριστιανικά και μεταχριστιανικά βιβλία όπως: Τα Βιβλία του Ενώχ με τον Υιόν του Ανθρώπου και τις ιδιότητές του, Διαθήκη του Σολομώντος (Σολομωνική) με την ίδια δαιμονολογία όπως και η Καινή, διάφορα Απόκρυφα Ευαγγέλια (Ιακώβου, Θωμά, κλπ.) που θα χάλαγαν έτι περισσότερο την σούπα, και πολλά άλλα αυτών των τύπων, όχι μόνο στον Κανόνα της Βίβλου αλλά και στο αναγνωστικό κοινό. Τουλάχιστον η μισή Καινή Διαθήκη ευρίσκεται μέσα σε προχριστιανικά βιβλία και Εβραϊκές παραδόσεις, ήδη 100 χρόνια προ Χριστού. Μετά ταύτα η υπόλοιπη θα ήταν ένα άνευ λόγου υπάρξεως παραμυθάκι.

Η παρούσα εργασία δεν άπτεται όλων των ερωτημάτων που έχει δημιουργήσει η Βίβλος και ο Χριστιανισμός με τις αμέτρητες αιρέσεις, προσαρμογές, επαναπροσδιορισμούς, βία, νοθεία, υποκλοπές, στοιχεία άλλων θρησκειών, γνωστικιστικά και ζωροαστρικά στοιχεία που περιέχει, την ανόητη και αλλοπρόσαλλη θεολογία του, κλπ. Ο σκοπός της ήταν η προσωπικότητα του ιδρυτού και όχι αυτά. Παραμένει πρωτότυπη και πειστική διότι βασίζεται στην επιστημονική ψυχοπαθολογική έρευνα και στις ασθένειες με τα συμπτώματα που αυτή καταγράφει και εξετάζει.

Περίληψη
Αυτή η ψυχοπαθολογική μελέτη των Ευαγγελίων κατέληξε σε μια επαναστατική άποψη επί της προσωπικότητας τού Ιησού και της ζωής του, των πηγών της πνευματικότητας και των ιδεών του. Η υπόθεση της παραφρενίας ήταν ικανή να εξηγήσει έναν αριθμό συμβάντων τα οποία αλλιώς παρέμεναν ανεξήγητα. Μήπως ο Ιησούς επέζησε της σταυρώσεως; Είναι η Αποκάλυψις το πρώτο Χριστιανικό έγγραφο, πρωιμότερο και από τις Επιστολές του Παύλου; Ήταν η Ανάστασις μύθος; Αυτές οι ερωτήσεις βρίσκουν μια απάντηση σ’ αυτή την μελέτη. …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

«Όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου…».
Ιησούς Χριστός (Κατά Ματθαίον, 12: 30)

Μέσα σ’ αυτή την φράση, που αποδίδεται από τα ψευδεπίγραφα Ευαγγέλια στον ιστορικά ανύπαρκτο Ιησού, αποτυπώνεται ίσως το γενικό κλίμα της μισαλλοδοξίας που διέπει την Αγία Γραφή. Μια δυσανεξία, απέχθεια και αποστροφή, που δεν περιορίζεται απλά στην στενή έννοια του όρου «μισαλλοδοξία», αλλά επεκτείνεται γενικότερα στην διαφορετικότητα -είτε θρησκευτική, κοινωνική, φυλετική, πολιτισμική, ερωτική κ.ά.- και καλλιεργεί έτσι ένα διαχρονικό «ιερό» μίσος και φθόνο, που ενίοτε συνοδεύονται κι από άφθονο αίμα.

Αν και ο Ιουδαϊσμός, δεν μπορούμε να πούμε ότι επαίρεται και τόσο φανατικά ότι αποτελεί «θρησκεία της αγάπης», ωστόσο ο Χριστιανισμός (που έχει σαν βάση κι αυτός, την εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη) αυτό ακριβώς κάνει εδώ κι αιώνες αυτοδιαφημιζόμενος.

Βεβαίως, ο αναγνώστης διαβάζοντας ένα μικρό δείγμα από την πληθώρα σχετικών χωρίων που υπάρχουν στην «θεόπνευστη» Αγία Γραφή, πιθανότατα να πειστεί, όσο κακόπιστος κι αν είναι, για το πόση «αγάπη» αποπνέει αυτό το «ιερό» βιβλίο …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Σύμφωνα με το βιβλίο της Γένεσης της Παλαιάς Διαθήκης (2: 15, 19- 20), ο Θεός:
α) ζήτησε από τον Αδάμ να καλλιεργεί και να προστατεύει τον κήπο της Εδέμ, και
β) έφερε μπροστά του κάθε ζωντανή ύπαρξη για να την ονομάσει.
Σκεφτείτε, γιατί η πράξη του Αδάμ να ονομάσει όλους τους ζωντανούς οργανισμούς ήταν σημαντική, προκειμένου να μπορεί να καλλιεργεί και να προστατεύει όλη την κτίση;

 

Ο Νώε συνέχισε το έργο του Αδάμ διαφυλάσσοντας όλους τους ζωντανούς οργανισμούς που θα κινδύνευαν από τα νερά του κατακλυσμού.
Δηλαδή, με σύγχρονους όρους, ο Νώε προστάτευσε τη βιοποικιλότητα του πλανήτη μας.
Σκεφτείτε τι μπορείτε και εσείς να κάνετε σήμερα για να διαφυλάξετε τους ζωντανούς οργανισμούς του πλανήτη μας;

Το άνωθεν κείμενο, είναι απόσπασμα από το βιβλίο Βιολογίας Β’ Γυμνασίου της Κύπρου …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »

Η Αγία Γραφή περιέχει πολλές αναφορές για τις γυναίκες που, στην δικιά μας μοντέρνα νοοτροπία, ηχούν μεροληπτικές κατά των γυναικών. Αλλά θα πρέπει να θυμόμαστε ότι όταν η Αγία Γραφή περιγράφει μία πράξη, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η Αγία Γραφή εγκρίνει αυτή τη πράξη. Η Αγία Γραφή περιγράφει άνδρες να αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως κάτι παραπάνω από ιδιοκτησία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός εγκρίνει αυτή τη πρακτική. Η Αγία Γραφή επικεντρώνεται παραπάνω στην αναμόρφωση των ψυχών μας παρά των κοινωνιών μας. Ο Θεός ξέρει ότι μια αλλαγμένη καρδιά θα έχει ως αποτέλεσμα μια διαφορετική συμπεριφορά.
gotquestions.org

 

***

 

Η γυναίκα με κανέναν τρόπο δεν υστερεί σε αξία σε σχέση με τον άνδρα. Η γυναίκα έχει για τον Θεό την ίδια αξία που έχει ένας άνδρας, και το αντίστροφο.

 

Τα δύο φύλα είναι ισότιμα, αλλά όχι ίσα. Άλλη θέση έχει η γυναίκα, άλλη ο άνδρας. Υπάρχει λόγος που ο Θεός έφτιαξε δύο φύλα και όχι ένα. Δεν έγινε έτσι στην τύχη.

 

Το κάθε φύλο εξυπηρετεί κάποιες δικές του επιμέρους λειτουργίες. Δεν είναι «απαξίωση» για μια γυναίκα το να μην μπορεί να παριστάνει τον άνδρα και να κάνει πράγματα που δεν αρμόζουν στην φύση της, όπως δεν είναι «απαξίωση» και για έναν άνδρα το να μην μπορεί να φοράει σουτιέν και φουστάνια, να έχει έμμηνο κύκλο, να κυοφορεί, να τίκτει, να γαλουχεί κ.λπ κ.λπ.

 

Ας μην ξεχνούμε ότι γυναίκα είναι αυτή που κατέβασε τον Θεό στην γη. Γυναίκα είναι αυτή που κατέχει τα «δευτερεία» της Αγίας Τριάδος. Γυναίκα είναι το εκλεκτότερο πράγμα που είχε να παρουσιάσει ολόκληρη η ανθρωπότητα, η κορωνίδα ολόκληρου του ορατού και αοράτου κόσμου. Σας προκαλούμε να ρίξετε μια ματιά στους Οίκους και στον Κανόνα του Ακαθίστου Ύμνου, και στην υπόλοιπη θεομητορική υμνολογία. Και σκεφτείτε, όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται σε μια γυναίκα…

 

Ο Θεός δεν απαξιώνει κανένα. Αντίθετα, η σχέση με τον Θεό είναι αυτό που πραγματικά καταξιώνει τον άνθρωπο, που τον κάνει «θεό», παιδί του Θεού, και του δίνει το παν…
«Φίλοι της Μονής Βατοπαιδίου»

Αυτά τα «νόστιμα» κι «ωραία», αναγράφονται σε διάφορα άρθρα χριστιανικών (και μη) ιστοσελίδων.

Για πάμε τώρα να δούμε και τι είναι γραμμένα στα «ιερά» και «θεόπνευστα» κείμενα της Αγίας Γραφής …
Ανάγνωση ολόκληρου του θέματος »